Bp Energy Outlook o scenariuszach dla rynku energii do roku 2050

Udostępnij artykuł
W raporcie z 2020 r. przeanalizowano przebieg transformacji energetycznej do 2050 r. według trzech głównych scenariuszy. Nie są to przewidywania, lecz oparte na alternatywnych założeniach dotyczących polityk i preferencji społecznych scenariusze, których zadaniem jest zbadanie różnych możliwości rozwoju wypadków w ciągu następnych 30 lat.

Scenariusz Rapid (szybki) zakłada wdrożenie określonych działań, w tym prowadzących do znacznego wzrostu cen emisji dwutlenku węgla, które spowodują, że emisje CO2 pochodzące ze zużycia energii spadną o około 70 proc. do 2050 r. w porównaniu z poziomem z 2018 r. Scenariusz Rapid jest zasadniczo zgodny ze scenariuszami spójnymi z ograniczeniem wzrostu temperatury na świecie do 2100 r. do znacznie mniej niż 2 stopnie Cel. powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej.

Scenariusz Net Zero (zero netto) zakłada, że działania wprowadzone w ramch scenariusza Rapid zostaną wzmocnione przez znaczące zmiany w zachowaniach i preferencjach społecznych i konsumenckich – takie jak powszechniejsze przyjmowanie gospodarki obiegowej i ekonomii współpracy oraz przechodzenie na niskoemisyjne źródła energii. Pozwoli to uzyskać redukcję emisji dwutlenku węgla do 2050 r. o ponad 95 proc. Scenariusz Net Zero jest w dużej mierze zgodny z szeregiem scenariuszy prowadzących do ograniczenia wzrostu temperatury do 1,5 stopni Cel.

Scenariusz Business-as-usual (BAU) (wszystko jak dotąd) zakłada, że polityka rządowa, technologie i preferencje społeczne nadal będą się rozwijać w sposób i w tempie obserwowanym w niedawnej przeszłości. W ramach BAU emisje dwutlenku węgla pochodzące ze zużycia energii osiągną szczytowy poziom w połowie lat 20-tych XXI wieku, a następnie nie zaczną istotnie spadać, lecz do roku 2050 będą o mniej niż 10 proc. niższe niż w 2018 r.

Zarówno scenariusz Rapid, jak i scenariusz Net Zero zakładają znaczny wzrost cen emisji dwutlenku węgla do 2050 r. sięgający 250 dolarów za tonę CO2 w krajach rozwiniętych i 175 dolarów za tonę w gospodarkach wschodzących. W scenariuszu BAU wzrost cen jest znacznie niższy, a emisje dwutlenku węgla kosztować będą średnio jedynie 65 dolarów i 35 dolarów za tonę CO2 do 2050 r., odpowiednio w krajach rozwiniętych i wschodzących.

STACJE PALIW – SPRZEDAŻ DETALICZNA – RAPORT 2020
>> kliknij, aby się zapoznać się z pełnym wydaniem <<

– Rolą opracowania Energy Outlook nie jest przewidywanie ani prognozowanie, w jaki sposób system energii może się zmieniać w czasie. Nie możemy przewidzieć przyszłości; wszystkie scenariusze omawiane w tegorocznej prognozie mogą okazać się błędne. Raport Outlook zawiera rozważania na temat różnych scenariuszy, które pomogą nam lepiej zrozumieć zakres niepewności, z jaką mamy do czynienia w trakcie przechodzenia systemu energii na technologie niskoemisyjne. Lepsze zrozumienie tych zmiennych czynników jest ważnym krokiem w opracowywaniu strategii, które są solidne i odporne na szereg różnych okoliczności – powiedział główny ekonomista bp, Spencer Dale.

Kluczowy przekaz opracowania Energy Outlook

We wszystkich trzech scenariuszach globalne zapotrzebowanie na energię rośnie, napędzane przez rosnący dobrobyt i poziom życia w krajach wschodzących. Krzywa popytu na energię pierwotną spłaszcza się w drugiej połowie okresu objętego raportem w scenariuszach Rapid i Net Zero na skutek rosnącej efektywności energetycznej. W scenariuszu BAU popyt stale rośnie w całym okresie objętym opracowaniem osiągając 25-procentowy wzrost w roku 2050. 

Przejście na niskoemisyjny system energii skutkuje większym zróżnicowaniem koszyka energetycznego, ponieważ wszystkie trzy scenariusze przewidują spadek udziału węglowodorów w globalnym systemie energii i odpowiadający mu wzrost udziału energii odnawialnej w miarę jak świat w coraz większym stopniu przechodzi na energię elektryczną. Skala tej zmiany różni się znacznie w poszczególnych scenariuszach, a udział węglowodorów w energii pierwotnej spadnie z około 85 proc. w 2018 r. do 65-20 proc. do 2050 r., podczas gdy udział energii odnawialnej wzrośnie do 20-60 proc.

Wszystkie scenariusze przewidują spadek popytu na ropę naftową w ciągu najbliższych 30 lat: spadek o 10 proc. do 2050 r. w scenariuszu BAU, spadek o około 55 proc. wg Rapid i o 80 proc. wg Net Zero. Według scenariusza BAU popyt przestaje rosnąć na początku lat 20-stych XXI wieku, a w przypadku Rapid i Net Zero zapotrzebowanie na ropę nigdy się w pełni nie odbuduje po spadku spowodowanym przez Covid-19. Spadek popytu na ropę naftową jest spowodowany rosnącą wydajnością i elektryfikacją transportu drogowego. We wszystkich trzech scenariuszach szczyt wykorzystania ropy naftowej w transporcie przypada na okres od połowy do końca lat 20-stych XXI wieku. Udział ropy naftowej w zaspokojeniu zapotrzebowania na transport spadnie z ponad 90 proc. w 2018 roku do około 80 proc. do 2050 roku wg BAU, ale do 40 proc. wg Rapid i do zaledwie 20 proc. wg Net Zero.

© BROG B2B Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k.
Dalsze rozpowszechnianie powyższego materiału jest zabronione.

Opublikowano: 08.10.2020
Aktualizacja: 08.10.2020