Najczęściej kwestionowanymi parametrami były: temperatura zapłonu oraz siarka (w olejach napędowych), prężność par, motorowa liczba oktanowa (w benzynach), RON – badawcza liczba oktanowa, benzen oraz temperatura końca destylacji.
Wybór stacji do kontroli odbywa się w dwojaki sposób. Pierwszy z nich dotyczy stacji, na które były skargi od konsumentów (w ramach tzw. rekontroli) oraz na podstawie informacji uzyskanych od organów ścigania. 25 stacji z tej grupy sprzedawało paliwo złej jakości.
Drugim sposobem wytypowania stacj ido kontroli jest losowanie. Wśród tych stacji 11 nie spełniało wymagań jakościowych. Jak informuje Agnieszka Majchrzak z Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, porównując wyniki kontroli prowadzone na stacjach wybieranych losowo można stwierdzić, że w pierwszym półroczu 2010 r. jakość paliw ciekłych nieco się poprawiła w stosunku do analogicznego okresu w 2009 r.
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów prowadzi (poprzez Inspekcję Handlową) działania kontrolne jakości paliw w ramach krajowego i europejskiego systemu monitorowania jakości paliw. W krajowej części systemu kontrolą objęte są następujące gatunki paliw: benzyny (bezołowiowa 95 oraz 98), olej napędowy, biopaliwa ciekłe, gaz skroplony (LPG), sprężony gaz ziemny (CNG), lekki olej opałowy.
Kontrolowani są głównie: producenci paliw, przedsiębiorcy magazynujący paliwa, przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w zakresie transportowania paliw (na wniosek Policji oraz w toku czynności prowadzonych przez Policję), właściciele i użytkownicy wybranych flot pojazdów, rolnicy wytwarzający biopaliwa ciekłe na własny użytek, hurtownie paliw, stacje paliwowe i zakładowe, w których kontrolowane są paliwa ciekłe, biopaliwa ciekłe, gaz skroplony (LPG) oraz sprężony gaz ziemny (CNG), przedsiębiorcy wprowadzający do obrotu lekki olej opałowy.